Dt is de reden waarom Sammy niet van kermis houdt.
Kermis is de lichamelijk aanwezigheid de stimulus
De lichamelijke stimulus – het lachen gieren roepen van op de kermis -het gewoon reageren.
Sammy kende geen zelf. Geen lichaam om te stimuleren. Hij diende zijn lichamelijke reacties tegen te houden, te verdoven, te maskeren, voor zijn ouders onleesbaar te laten geen emoties tot tonen,
Kermis en felle beweging gaat dus niet.
Als kind had hij pijn ij een val, maar zijn vader zag dat en Sammy wreef even over de zere plek en liep verder. Een pijn uitroep hield hij tegen voor zijn vader. Die onmiddellijk reacties op een bal die aankomt.
Wat moet je daarmee doen? Op het mom et zelf kon hij nooit handelen.
Vader keek altijd. Controleerde.
Ook sport gaat niet
Of reflecties bij de dokter
Met zijn hamertje op Sammy’s knie – werkte helemaal niet – geen reacties.
Of zichzelf verdedigen: vechten.
Of een erectie krijgen, seksueel zijn, alles lichamelijk was voor hem een hindernis. Een weerstand die hij zelf had opgebouwd en waarover hij niet heen geraakte.
Alles ging mis wat met spontaniteit en het lichaam te maken had.`
Alles – alle reacties die voor gewone mensen dagdagelijks zijn dat lukte niet bij Sammy.
Blozen kon hij niet, of lachen
Hij had wel een fijne humor volgens sommigen mar die gulle lach die spontaan opkomt dat had hij zelden.
Hij lachte wel om goede vondsten dat wel, maar dat (onverstaanbaar) anderen dan weer niet zo goed
Anker Tong 